بررسی توزیع ناعادلانه منابع، فقر، محرومیت و مبارزات برای احقاق حقوق اقلیت ها و گروه های محروم.
افغانستان امروز نه از کمبود منابع، بلکه از کمبود وجدان رنج می‌برد. سرزمینی که در زیر پایش طلا و آب است، در شکم‌های مردمش نان ندارد. از جمهوریت‌های فاسد تا امارتِ بی‌تدبیر، همه در آزمون عدالت و مسئولیت شکست خوردند.
انتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، به مناسبت روز جهانی غذا اعلام کرده است که هنوز ۶۷۳ میلیون تن در سراسر جهان شب‌ها گرسنه به‌خواب می‌روند.
برنامه جهانی غذا (WFP) اعلام کرد کاهش ۴۰ درصدی کمک‌های بشردوستانه، ۱۳.۷ میلیون نفر را در جهان به آستانه قحطی می‌رساند؛ بحرانی که افغانستان با ۹.۵ میلیون نیازمند و کسری ۶۲۲ میلیون دالری در صدر آن قرار دارد
انسان‌هایی که گرچه چشم ظاهری ندارند، اما با چشم دل و ضمیر، جهان را روشن‌تر از بسیاری از بینایان می‌بینند. در افغانستان اما، نابینایان نه تنها از حق دیدن، بلکه از حق زیستن در جامعه‌ای عادل و مهربان نیز محروم مانده‌اند
مؤسسه بین‌المللی «ورلد ویژن» هشدار داده است که گرسنگی، فقر و کاهش کمک‌های خارجی، یک‌سوم جمعیت افغانستان را با خطر قحطی روبه‌رو کرده است.
افغانستان امروز درگیر بحرانی است که نه‌تنها ناشی از کمبود منابع غذایی، بلکه نتیجه مستقیم سوءمدیریت و اولویت‌گذاری غلط است. در حالی‌که میلیون‌ها نفر در آستانه گرسنگی قرار دارند، تمرکز حاکمان بر سیاست‌های خشک و محدودکننده اجتماعی به‌جای رسیدگی به معیشت مردم، وضعیت را فاجعه‌بارتر کرده است.