محدودیتهایی که طالبان برای شخصیتهای غیر طالب اعمال میکند، شامل ممانعت از مصاحبه، سفر و دسترسی به منابع و اطلاعات عمومی است. این محدودیتها نشان دهنده دیدگاه طالبان به شخصیتهای غیر طالب و نظرات آنها درباره آنها است.
اقدامات محدویت آفرین طالبان و سلب حق انتقاد از اقشار مختلف جامعه، به شکلی که هر گونه انتقاد، حتی از سوی اساتید دانشگاه را ممنوع ساخته، افق آزادی بیان و رعایت حقوق شهروندی را تاریکتر از گذشته نموده و جامعه تحصیل کرده و استادان را به انزوا و حاشیه میکشاند.
بیماری پولیو قبلا یکی از بیماریهای شایع و خطرناک در سراسر جهان بود، اما با توسعه واکسنهای پیشگیری و همچنین اقدامات بهداشتی و پزشکی، در بسیاری از کشورها موفق به کاهش شیوع آن شدهاند. با این حال، هنوز هم در برخی کشورها، به خصوص کشورهای در حال توسعه، شیوع فلج اطفال وجود دارد.
افزایش تنشها میان دو کشور بر سر مساله آب هیرمند، جو سیاسی میان طرفین را متشنج نموده و در تحریکپذیری نیروهای دو طرف نقش داشته است، اما این مساله هرگز به عنوان دلیل جنگ، قابل طرح نیست.
هزاران زن در افغانستان که کارمند ادارات حکومت پیشین بودند در اوایل حاکمیت دوباره طالبان خانهنشین شدند ولی معاش دریافت میکردند، اما زنان که در نهادهای خصوصی و ادارات غیر دولتی مشغول کار بودند بعد از فرمان جدید طالبان مبنی بر منع کار زنان در ادارات خصوصی بیکار و خانهنشین شدند.
شرایط افغانستان به گونه است که بسیاری از مردم نیازمند حمایت های مادی و معنوی میباشند و اگر در این خصوص توجه ویژه صورت نگیرد، بیم آن میرود که مردم با بحران های متعددی درگیر شوند.
با منع آموزش، تحصیل و کار زنان از سوی طالبان شماری از شهروندان میگویند که این محدودیتها، خشونتها را افزایش داده و باعث ازدواجهای زیر سن و حتا کودک همسری شده است.
در روزهای اخیر، مساله حقابه ایران از رود هلمند میان مقامات کابل و تهران به تبادل پیامهایی منجر شده و حساسیتها را بالا برده است. این موضوع هنوز میان دو کشور مبهم باقی مانده و هر کدام استدلال خود را دارند. در این مقاله به بررسی راهحلهای ممکن برای کاهش تنشهای آبی میان ایران و طالبان پرداختهایم.
18ثور سالگرد حملهتروریستی به مدرسه سیدالشهدا در کابل میباشد. در این حادثه بیش از 85 نفر از دانشآموزان دختر که به دنبال فراگیری علم و آینده بهتری بودند، به شهادت رسیدند. این حمله یکی از بدترین حملات تروریستی در تاریخ افغانستان به شمار میآید که نشاندهندهی عمق کینه توزی دشمنان اسلام و انسانیت و وضعیت نامناسب زنان و دختران در این کشور است.
با توجه به نقش بسزای مطبوعات و رسانه در جوامع باید تعریف دقیقی از آزادی مطبوعات ارائه داد و دید که آیا آزادی به معنای قانونگریزی و فراقانونی عمل کردن است یا به معنی عمل کردن در چارچوب قانون و پایبندی به ارزش های جامعه، میباشد.
پیشنهاد نسخههای تکراری گذشته که غالبا توسط کشورهای خارج از منطقه برای مسائل افغانستان پیچیده میشد، قطعا به سود ملت افغانستان و منطقه نخواهد بود و قطعا تکرار آنها تبعات منفی برای کشور افغانستان و منطقه به دنبال خواهد داشت.