اظهارات تحقیرآمیز و شرم‌آور احمد شریف چودری، سخنگوی ارتش پاکستان، که خون یک شهروند پاکستانی را از جان هزار شهروند افغانستانی باارزش‌تر دانسته، نه‌تنها توهین به مردم شریف افغانستان، بلکه توهین به اصول بنیادین انسانیت، اخلاق و تعالیم دین مقدس اسلام است.
طارق علی بخیت، نماینده ویژه سازمان همکاری اسلامی برای افغانستان و نماینده ویژه موقت اتحادیه اروپا در طی دیداری حاشیه فوروم بشردوستانه بروکسل، بر اهمیت اقدامات مشترک برای تأمین منافع و توسعه مردم افغانستان تأکید کردند.
ورونیکا بوسکوویچ پوهر، کاردار اتحادیه اروپا در افغانستان، در نشست بشردوستانه اروپا هرگونه حمایت مالی از طالبان را رد کرد و گفت این نهاد بر توانمندسازی زنان و ایجاد فرصت‌های معیشتی برای مردم افغانستان متمرکز است.
وقتی وزیری که باید الگوی اخلاق و عدالت باشد، زبان به تحقیر دیگران می‌گشاید، باید پرسید: چه کسی واقعاً نیاز به نهی از منکر دارد؟ آیا توهین به اقلیت‌ها، نشانه‌ای از ایمان است یا انحراف از آن؟ این نوشتار، پرده از یک تناقض بزرگ برمی‌دارد؛ جایی که به نام دین، به روح دین خیانت می‌شود.
پاکستان در طول دو دهه، بارها هشدارهای دولت و ملت افغانستان را نادیده گرفت. دولت و مردم افغانستان، با زبان برادری و اسلامی بارها خواهان توقف حمایت از تروریسم شدند. اما اسلام‌آباد نه تنها به این خواسته‌ها پاسخ نداد، بلکه با سیاست‌های دوگانه، به مداخله در امور داخلی افغانستان ادامه داد.
حال که گروه‌هایی مانند تحریک طالبان پاکستان به تهدیدی جدی برای خود این کشور بدل شده‌اند
به باور طالبان جشن نوروز با قوانین اسلامی مطابقت ندارد؛ به همین جهت به نظر آنان از هر مراسمی که در اسلام ذکر نشده باشد، تجلیل نخواهد شد. از نظر دین مقدس اسلام، این طور نیست که هر آداب و رسومی در اسلام نباشد مردود می‌باشد. در روایات و نقل‌های فراوان تاریخی، تجلیل از نوروز یک رسم پذیرفته شده و پسندیده معرفی شده است.
طالبان با اعمال محدودیت‌های شدید بر رسانه‌ها و اجرایی‌کردن قانون «امر به معروف و نهی از منکر»، فضای آزادی بیان را به‌طور فزاینده‌ای محدود کرده است. تصویب قوانین جدید که به‌طور مستقیم فعالیت‌های رسانه‌ای را محدود می‌کند، از جمله ممنوعیت پخش تصاویر زنده‌جان و برنامه‌های سیاسی، تنها بخش کوچکی از اقدامات سرکوبگرانه‌ای است که در طول یک سال گذشته شاهد بوده‌ایم.
سؤال بزرگ این است که طالبان چرا از تشکیل یک حکومت فراگیر خودداری می‌کنند؟ چه چیزی از آنها پنهان است که حتی حاضر نیستند در برابر خواسته‌های معقول مردم کشور و جامعه جهانی، واکنش مثبت نشان دهند؟
پاکستان، که خود را به عنوان متحدی در جنگ علیه تروریسم در سطح جهانی معرفی می‌کند، در حقیقت به یکی از بزرگ‌ترین حامیان تروریسم در منطقه تبدیل شده است.
