دفتر حمایت کننده رسانه‌های آزاد افغانستان “نی” در روز جهانی تلویزیون گفت در یک سال گذشته فعالیت ۵۰ درصد تلویزیون‌های افغانستان به‌دلیل مشکلات اقتصادی متوقف شده‌است.
در اعلامیه نی آمده که در کنار تلویزیون‌ها، نشرات ۴۸ درصد از رادیوها و تمامی رسانه‌های چاپی آزاد متوقف شده است.
۲۱ نوامبر روز جهانی تلویزیون است.
در ادامه این اعلامیه آمده است:” با تأسف امسال این روز را در شرایطی پشت سر می‌گذاریم که بیش از ۵۰ در صد از تلویزیون‌های افغانستان را نظر به مشکلات اقتصادی دیگر با خود نداریم”.
در دوره جمهوریت، علی رغم کاستی‌ها درسایر حوزه‌ها، رسانه‌ها از رشد چشم‌گیری برخوردار گشتند؛ به نحوی که تحول‌بزرگی در زمینه ایجاد شبکه‌های تلویزیونی، رادیویی و نشر روزنامه‌ها صورت گرفت. یکی از دست‌آوردهای ارزنده جامعه رسانه‌ای در دو دهه گذشته، ایجاد تلویزیون‌ها بوده است.
کارکرد رسانه‌ها درعصرحاضر برای همگان روشن بوده و آنان در جهت ایجاد فضای نقد، پویایی جامعه و جهت‌دهی افکار عمومی نقش به سزایی دارند. جامعه ای که در آن رسانه‌ها فعالیت مطلوب داشته باشند، می‌تواند گره‌های بزرگ را باز نموده و با اشتراک گزاری مشکلات جامعه، راه حل‌های مناسبی از طریق گفتمان و مشورت در نظر گرفته شود.
متاسفانه رسانه‌ها پس از دوران جمهوریت و با استقرا رطالبان، ما مشکلات عدیده‌ای مواجه گشته‌اند.
محدودیت در تولید محتوا و عدم آزادی بیان، یک از اصلی‌ترین مشکلات فراروی رسانه‌ها می‌باشد؛
بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی از روی اجبار، از مسیرطبیعی تولید برنامه، منحرف شده و دچار سردرگمی شده اند. بخشی دیگر هم به دلیل مشکلات اقصادی، اقدام به تعطیل نمودن فعالیت‌ها نموده و برخی دیگر نیز در فضای یاس، همراه با بیم ونگرانی به فعالیت نیم بند خود ادامه می‌دهند.
فعالیت خبرنگاران و تحلیلگران نیز در سایه محدودیت‌های حکومت به شدت تحت تاثیرقرار گرفته و از هرگونه اظهار نظر و نقد علیه حکومت بر حذر داشته شده اند و این عدم اجاز برای خبرنگاران و تحلیلگران، بر رسانه نیز تاثیر منفی گذاشته است، زیرا فعالیت های این دو، خوراک این رسانه‌ها را تامین می نماید.
در هر جامعه ای رسانه‌ها قوانین و مقررارتی برای فعالیت دارند اما تحمیل خواسته‌های شخصی، سلیقه‌ای و گروهی، آنها را از فعالیت مفید و موثر بازداشته و فضای نا مطلوب و خشکی را حاکم می‌سازد که باعث ایجاد فاصله میان حکومت و مردم می‌گردد.
انتظار می‌رود که طالبان فضای رسانه را از حالت خمود به سوی پویایی و تحرک تغییر داده تا از این رهگذر، در جهت اداره بهتر کشور استفاده مطلوب نماید؛ زیرا جامعه ای که در آن آزادی رسانه‌ها متصور نباشد، به جوامع ابتدایی و عقب مانده شباهت خواهد داشت.
