بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، از روز اول جنگ غزه اعلام کرده است که هدفش «نابودی کامل حماس» است.
این شعار، نه تنها یک هدف نظامی، بلکه نمادی از توهمات ایدئولوژیک و استراتژیک یک صهیونیست افراطی بوده که با واقعیت‌های تاریخی و اجتماعی فلسطین بیگانه مانده است.
نتانیاهو معتقد است با بمباران هوایی و حمله زمینی می‌تواند یک جنبش مقاومت را از بین ببرد. اما این نگاه، حاصل درک نادرستی از ماهیت حماس است. حماس تنها یک گروه نظامی نیست؛ بلکه جنبشی سیاسی، اجتماعی و ایدئولوژیک است که در عمق جامعه فلسطینی ریشه دوانده و از ظلم تاریخی علیه مردم این سرزمین متولد شده است.
تاریخ بشریت ثابت کرده که هیچ جنبش آزادی‌طلبی که از درد و خون مردم سرچشمه بگیرد، با توپ و تانک نابود نمی‌شود. بلکه برعکس، هر حمله نظامی، اراده مقاومت را پولادین‌تر می‌کند. از ویتنام تا الجزایر و از لبنان تا یمن، این قاعده همواره درخشان بوده است و طبعا فلسطین هم استثنا نخواهد شد.
حماس با داشتن ایدئولوژی مقاومت، شبکه اجتماعی گسترده و حمایت مردمی عمیق، فراتر از یک ساختار نظامی قابل هدف‌گیری است. حتی اگر رهبرانش کشته یا همه زیرساخت‌هایش تخریب شوند، جایگزینانش از همان خاک و خون متولد می‌شوند. این، قانون طبیعی جنبش‌های ملی مقاومت است.
افراط نتانیاهو در این است که وی حماس را فقط یک سازمان سیاسی-نظامی صرف می‌داند و از این رو، نابودی آن را ممکن فرض می‌کند. اما این نگاه، واقعیتی را نادیده می‌گیرد و آن این‌که حماس نماینده خشم و اراده میلیون‌ها فلسطینی محروم و محاصره‌شده است. حذف آن، به معنای حذف خشم یک ملت نیست، بلکه جرقه‌ای برای انفجار گسترده‌تر است.
حملات دو سال گذشته به غزه نه تنها حماس را نابود نکرده، بلکه مشروعیت آن را در سطح منطقه و جهان اسلام تقویت کرده است. امروز، حماس نماد مقاومت در برابر اشغالگری صهیونیستی است، نه فقط برای فلسطینی‌ها، که برای میلیون‌ها مسلمان و آزادی‌طلب در سراسر جهان.
نتانیاهو با این جنگ، ناخواسته متحدان حماس را افزایش داده است. از تهران تا الجزایر، از بیروت تا صنعا و در کلیت جهان امروزی، حماس به عنوان نماد مقاومت در برابر ظلم شناخته می‌شود. این، شکست استراتژیک رژیم صهیونیستی است، نه پیروزی.
توهم نابودی حماس، در واقع توهم نابودی خواسته آزادی‌طلبانه فلسطین است. اما تاریخ به ما یادآوری می‌کند که اشغالگران می‌روند، اما ملت‌ها باقی می‌مانند. حماس، هرچند ممکن است از نظر ظاهری در برخی مراحل تضعیف شود، اما به عنوان نماد مقاومت، هرگز نخواهد مرد، چرا که مردم فلسطین زنده‌اند و به مبارزات شان ادامه می‌دهند.
نتانیاهو، با این جنگ، نه تنها به هدف خود نمی‌رسد، بلکه رژیمش را به لبه سقوط نزدیک‌تر می‌کند. جامعه جهانی روز به روز بیشتر از جنایات این رژیم می‌گریزد و حتی متحدان سنتی‌اش، از واشنگتن تا برلین، دیگر نمی‌توانند به راحتی از اشغالگری و نسل‌کشی وی دفاع کنند.
حماس با توپ و تانک نابود نمی‌شود، زیرا ریشه در تاریخ و مقاومت دارد. تاریخ همواره نشان داده که مقاومت در برابر ظلم پیروز است. نتانیاهو یا این حقیقت را درک نمی‌کند یا نمی‌خواهد بپذیرد؛ و این، بزرگ‌ترین نقطه ضعف راهبردی اوست.
سیدضیا موسوی/ خبرگزاری معمار
