نیلوفر رحمانی شخصیتی برجسته و الهام‌بخش در تاریخ هوانوردی افغانستان است. او نخستین زن خلبان هواگرد ثابت‌بال در نیروی هوایی افغانستان پس از سقوط طالبان بود و با وجود تهدیدهای امنیتی، مسیر خود را برای دستیابی به هدفش ادامه داد. در سال ۲۰۱۵، جایزه بین‌المللی زنان شجاع را از وزارت امور خارجه آمریکا دریافت کرد.
او از کودکی سودای پرواز را در سر داشت و توانست با پشتکار فراوان وارد دوره آموزش خلبانی شود. نخستین پرواز مستقلش را در سال ۱۳۹۱ با هواپیمای سسنا ۱۸۲ انجام داد و سپس در مدرسه پیشرفته پرواز به آموزش هواپیماهای نظامی پرداخت. به‌رغم چالش‌های زیاد، او همچنان به دنبال توسعه مهارت‌های خود و آموزش زنان دیگر برای ورود به عرصه هوانوردی است.
داستان نیلوفر رحمانی نمونه‌ای از شجاعت، اراده و تلاش برای تحقق رؤیاها در برابر مشکلات است. این روایت زندگی او نشان می‌دهد که چگونه پشتکار و باور به توانایی‌های شخصی می‌تواند مسیرهای دشوار را هموار کند.
