🔹 محور اصلی
توافق تازه طالبان و پاکستان در دوحه، نشانه‌ی صلح نیست؛ بلکه بازتابی از آشفتگی و معامله‌گری ژئوپلیتیکی دو بازیگر بی‌باور به اخلاق و انسانیت است.
⚖️ دو دیدگاه درباره‌ی توافق
1️⃣ دیدگاه نخست: جنگ واقعی
پاکستان تصمیم گرفته اقتدار طالبان را بشکند.
اختلاف بر سر منافع اقتصادی، مرزها و گروه TTP.
حملات مرزی پکتیکا بخشی از پروژه‌ی فشار اسلام‌آباد است.
طالبان میان «بقا و استقلال» سرگردان‌اند.
پاکستان می‌خواهد نشان دهد: بدون رضایت او، کابل ثبات ندارد.
2️⃣ دیدگاه دوم: جنگ ساختگی
جنگ طالبان و پاکستان نمایشی و هدفمند است.
رهبران طالبان در خاک پاکستان‌اند؛ اگر هدف واقعی بود، حمله به آنان ساده‌تر بود.
هدف: بازسازی چهره‌ی طالبان و تحریک حس ملی‌گرایی در افغانستان.
پاکستان می‌خواهد از فشار جهانی بر سر حمایت از تروریسم بکاهد.
طالبان می‌خواهند در داخل، مشروعیت ازدست‌رفته‌شان را بازسازی کنند.
🔺 پیامدهای انسانی
۵۰۰ کشته در پکتیکا و مناطق مرزی
۲۷۰۰ قربانی در حملات انتحاری طالبان در خیبرپختونخوا
مردم، قربانیان واقعی این بازی قدرت‌اند
🌍 بُعد ژئوپلیتیکی
رقابت‌های امریکا، چین و نفوذ غرب در ارتش پاکستان
تلاش برای بازگشت امریکا به بگرام
کنترل آسیای میانه و فشار بر ایران
طالبان و پاکستان در خدمت بازی بزرگ واشنگتن
📜 نتیجه‌گیری
این آتش‌بس، صلح بر گور انسان‌هاست
نه طالبان به اخلاق وفادارند، نه پاکستان به انسانیت.
صلح زمانی معنا دارد که انسان ارزش داشته باشد؛
و در این میانه، انسان افغانستان و پاکستان ارزان‌ترین کالای سیاست است.
