افزایش مرگ زنان باردار و نبود مراقبت‌های صحی

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد می‌گوید که در مناطق دوردست افغانستان، در اکثر موارد زنان باردار در هنگام زایمان جان خود را از دست می‌دهند و یا از عواقب مادام‌العمر ناشی از عوارض حاملگی به‌دلیل عدم دسترسی به خدمات صحی رنج می‌برند.
گفته می‌شود از هر 100 هزار زایمان در افغانستان، 638 مادر هنگام ولادت جان خود را از دست می‌دهد که بالاترین میزان مرگ‌ومیر مادران در آسیا است.
زمان بارداری یکی از حساس‌ترین دوره‌های زندگی برای زنان حامله است. فشار‌ها و ضربات روانی در زمان بارداری تاثیر مستقیم روی طفل و مادر داشته و منجر به اختلال جسمی و روانی نزد آنها می‌شود. اما نگرانی در مورد وضعیت زنان باردار در افغانستان به دلیل فشار‌های مضاعف، اقتصاد ضعیف، تغذیه نامناسب و عدم‌دسترسی به مراکز صحی به هشدار جدی تبدیل شده است.
پیش از این نیزصندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده بود که حدود ۹.۵ میلیون تن در افغانستان در مناطقی زنده‌گی می‌کنند که به خدمات صحی دسترسی ندارند.
سلامت مادران به عنوان یک اصل مهم در پرورش کودکان سالم و صالح به شمار می‌آید و نادیده گرفتن این مساله، آنان را با خطرات جانی مواجه می‌سازد. مادران از ابتدای حاملگی باید مراقبت‌های بهداشتی و روانی شوند تا بتوانند جنینی که مدت‌ها انتظارش را می‌‍‌کشد، پرورش داده و در آغوش گیرد اما مسایل گوناگونی سلامت مادر و کودک را تهدید می‌کند که باید آنان را برطرف ساخت.
مهمترین نکته در فرایند بارداری، زمان وضع حمل مادر و تولد نوزاد است که خیلی حساس و مهم می‌باشد. در این مرحله اگر نیروی متخصص و با تجربه، مادران را همراهی نکند، سلامت مادر وکودک به خطر خواهد افتاد؛ لذا حضور پزشکان متخصص در این مقطع بسیار ضروری خواهد بود.
در مناطق دور افتاده‌ی افغانستان، زنان هنگام زایمان کم‌تر به خدمات صحی دسترسی دارند و در اکثر مراکز کوچک صحی‌ نیز قابله‌های آموزش‌دیده وجود ندارند. همچنین این نیاز در برخی از مراکز ولایات نیز احساس می‌شود زیرا تناسبی بین تعداد نیروهای کادر درمانی و مادرانی که وضع حمل می‌کنند وجود ندارد. در این حالت، نیاز به قابله‌های آموزش دیده است که در شرایط حساس به مادر وکودک یاری برساند. این مهم در صورتی امکان پذیر است که سیستم بهداشتِ حاکمیت از آن حمایت نماید و با برنامه‌ریزی و پشتیبانی از نیروها به سلامت مادران و کودک کمک نماید.