آتش‌بس ناپایدار؛ چرا طالبان هرگز «تی‌تی‌پی» را مهار نخواهد کرد؟

آتش‌بس ناپایدار؛ چرا طالبان هرگز «تی‌تی‌پی» را مهار نخواهد کرد؟

آتش‌بس مشروط پاکستان با طالبان افغان، در ظاهر اقدامی سیاسی است؛
اما در واقع، تضادی پنهان میان واقعیت قومی و محاسبه‌گری سیاسی اسلام‌آباد را آشکار می‌سازد.
در جهانی که قوم‌گرایی و سیاست درهم تنیده‌اند، سخن از مهار «تی‌تی‌پی» بیشتر شبیه طنز است تا سیاست.

دو چهره‌ی یک بازیگر

سه دهه‌ی اخیر نشان می‌دهد:

  • تصمیم‌ها بر مبنای قوم و مذهب بوده نه منافع ملی.
  • طالبان افغان و طالبان پاکستانی از یک شریان فکری و تبار قومی تغذیه می‌کنند.
  • مرز دیورند، برای طالبان افغان و طالبان پاکستان، مرزی «مصنوعی» و «استعماری» است.

پیوندهای تاریخی طالبان افغان و طالبان پاکستانی

  •  دهه‌ی نود میلادی: پشتون‌های پاکستانی و استخبارات اسلام‌آباد پشتیبان طالبان افغان در جنگ با دولت ربانی.
  • دوران جمهوریت: طالبان پاکستانی نیرو و انتحاری برای طالبان افغان به افغانستان می فرستادند.
  • هدف مشترک همیشگی آنها: تضعیف دولت ملی افغانستان و تثبیت نظم پشتونیستی در منطقه.

ریشه‌ی تضاد در آتش‌بس

پاکستان از طالبان افغان می‌خواهد تا تی‌تی‌پی را مهار کنند؛
اما این درخواست به‌معنای جنگیدن طالبان با برادران قومی و جهادی خود است.

این اقدام برای طالبان، نوعی خیانت قومی و اعتقادی محسوب می‌شود.
بنابراین، آتش‌بس از اساس غیرواقعی و محکوم به شکست است.

ریاکاری دوگانه در معادله‌ی افغانستان

  • پاکستان در ظاهر: مدافع ثبات و صلح
  • در باطن: طراح آشوب، پرورش‌دهنده‌ی تروریزو و جست‌وجوگر «عمق استراتژیک» در افغانستان
  • طالبان افغان در ظاهر: مدعی دین، جهاد و حکومت اسلامی
  • در باطن: ابزار قوم‌گرایی، وابسته به استخبارات پاکستان، و تداوم‌دهنده‌ی جنگ
بیشتر بخوانید:  پاکستان دستور به تعطیلی فوری اردوگاه‌های مهاجران افغان در خیبر پختونخوا داد

افغانستان امروز قربانی دو نوع ریاکاری است:

  1. ریاکاری سیاسی پاکستان به‌نام امنیت ملی
  2. ریاکاری مذهبی طالبان به ‌نام دین و جهاد

واقعیت آتش‌بس: وقفه‌ای در جنگی ریا و دو رنگی

آتش‌بس کنونی نه صلح واقعی، بلکه تنفسی کوتاه در جنگی عمیق است.

صلح واقعی در افغانستان زمانی تحقق می‌یابد که:

  • قوم‌گرایی و تعصب سوزانده شود.
  • وفاداری به خاک، بر وفاداری به قوم برتری یابد.
  • پاکستان بفهمد که بازی با آتش تروریزم، دامن خودش را می‌گیرد که گرفته است.
  • طالبان حکومت همه شمول، استقلال فکری و سیاسی را جایگزین وابستگی و حکومت تک قومی کنند.

پیام نهایی اینفوگرافی

آتش‌بس پایدار از دوحه و اسلام‌آباد نمی‌گذرد؛
بلکه از دلِ خرد، استقلال، هم‌زیستی و هم پذیری در خاک افغانستان می‌روید.

Facebook
Twitter
WhatsApp
Telegram
Email
مطالب مرتبط
0 0 رای ها
امتیاز
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x