دانشگاه جانز هاپکینز با نشر یک گزارش تازه گفته که 81 درصد از کارمندان صحی زن در افغانستان مورد آزار و اذیت قرار گرفته و خشونت را تجربه کرده‌اند.
به گزارش خبرگزاری معمار وحدت؛ این دانشگاه مدعی است که این زنان کارمند به دلیل رفت و آمد بدون محرم از سوی ماموران امر به معروف امارت اسلامی، مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند.
بر بنیاد گزارش، 51.4 درصد کارمندان صحی زن گفته اند که هنگام رفتن به کار باید مدت زمان طولانی را برای گرفتن بس و یا تکسی سپری کنند.
در این بررسی گفته شده که ترس راننده‌های بس و تکسی از توقف توسط ماموران امر به معروف به دلیل سوار کردن زنان بدون محرم باعث شده تا کارکنان صحی زن نتوانند خود را به محل کار برسانند.
در این تحقیق که وضعیت بهداشتی زنان و کودکان در افغانستان را بررسی کرده، آمده است که 80 درصد از کارکنان سازمان‌های غیر دولتی شاغل در کلینیک‌های خصوصی و شهری روحیه و انگیزه خود را از دست داده‌اند.
در گزارش دانشگاه هاپکینز آمده که متخصصان صحی در حالی که سعی می‌کردند با وجود سختی‌ها به کار خود ادامه دهند تقریبا هر روز، آزار و اذیت و تهدید خشونت‌آمیز را تجربه کرده‌اند.
مطابق با این گزارش، سخت‌گیری‌های امربه‌معروف، و پرداخت نامنظم معاش کارکنان بهداشتی که به مادران و نوزادان کمک ارایه می‌کنند باعث شده تا برخی به صورت منظم نتوانند به کار بیایند و برخی از آنان ترک خدمت کنند.
بررسی نشان می‌دهد که 57 درصد پرسش شوندگان گفته‌اند که حضور پرسونل صحی در مراکز بهداشتی کاهش یافتهاست. همچنین 42.9 درصد شرکت‌کنندگان نظرسنجی کاهش دسترسی به تجهیزات طبی اساسی را گزارش داده‌اند.
بر بنیاد این بررسی، 28.9 درصد این کارکنان نیز از کاهش کارایی تجهیزات مورد نیاز برای ارایه مراقبت‌های باکیفیت ابراز نگرانی کردند.
به گفته آنان، بسیاری از متخصصان صحی باتجربه افغانستان را ترک کرده‌اند.
آنان همچنین، کارکنان صحی در مورد آینده مراقبت‌های صحی در افغانستان ابراز نگرانی کردند.
بیش از یک سوم از پاسخ دهندگان گزارش کردند که مرگ و میر نوزادان و کودکان در اجتماع آنان افزایش یافته است.
تقریباً یک سوم از پاسخ دهندگان نیز افزایش مرگ و میر مادران را از آگست سال گذشته گزارش داده‌اند.
متخصصان صحی هشدار داده اند که اگر فورا به مشکلات پیش روی آنان رسیدگی نشود و با کاهش دسترسی و ارائه مراقبت‌های با کیفیت، نرخ مرگ و میر در مادران، نوزادان و کودکان بیشتر خواهد شد.
در این تحقیق، کاهش کمک‌های بشردوستانه در مراقبت‌های مراکز صحی، بحران اقتصادی، ممنوعیت تحصیلات متوسطه برای دختران و تعطیلی مراقبت‌های صحی و برنامه‌های آموزشی پرستاری از عوامل دیگر مرگ و میر مادران و کودکان در افغانستان برشمرده شده است.
